Ben jij een Valentijn?
Vandaag is het Valentijnsdag. De dag dat je je liefde verklaart aan een ander. Vroeger was dat anoniem. Je stuurde een kaartje, met alleen je naam erop en een vraagteken op de plek waar de afzender moest staan. Spannend als je zo’n kaart kreeg, want van wie zou het zijn? En zeker als je er meerdere k
reeg!
Ik moest meteen denken aan de vergelijking met het sollicitatieproces: als sollicitant verklaar je ook een beetje je liefde aan de werkgever. Je hoopt er immers op dat jullie een langdurige relatie aangaan. Weliswaar geen liefdesrelatie, maar een arbeidsrelatie. En dat is toch ook een relatie?
Mijmeren
En vroeger had je dan alle tijd om uit te vogelen en na te denken van wie die Valentijnskaart toch zou kunnen zijn. Uren mijmerend op je bed en steeds maar weer de kaart herlezen. Van wie? Wat kun je uit het handschrift opmaken? Is het een krachtig persoon? Is het jouw ideale partner?
Die tijd neemt je toekomstige partner, de werkgever met wie je een arbeidsrelatie wilt, niet meer. Al is het maar omdat die telkens bedolven wordt onder al die Valentijnskaarten: de sollicitatiebrieven en cv’s van kandidaten die allemaal graag die zo felbegeerde arbeidsrelatie zouden willen aangaan. En daarom is het zo jammer dat veel sollicitanten hun Valentijnskaart, hun sollicitatiebrief en cv, bijna anoniem versturen. Anoniem? Maar mijn adresgegevens staan er toch op? Ik hoor het je denken.
De ontvanger
Verplaats je eens in de positie van de werkgever. Je krijgt 200 reacties op een vacature. 200 brieven en 200 cv’s. Die kun je niet allemaal uitgebreid gaan bestuderen terwijl je op je bed ligt om uit te vogelen of het een krachtig persoon is, of het de ideale kandidaat is. Nee, dat moet je in één oogopslag kunnen zien. In maximaal een halve minuut moet je als werkgever een duidelijk beeld hebben: komt deze brief/cv op de stapel “dertien in een dozijn” of mag deze op de stapel “Mm, interessant, daar wil ik meer van weten”. En op die laatste stapel wil jij natuurlijk terechtkomen.
Veel brieven, cv’s, motivatie waarom je ergens wilt werken en zelfs profielen zijn erg standaard. Ze gaan uit van wat jij als sollicitant graag over jezelf wilt vertellen. Maar ze zijn niet geschreven voor de lezer, de werkgever. Een werkgever wil graag weten waarom jij nou juist bij zijn bedrijf en in die functie zou willen werken. En dat kan nooit in een standaardbrief! Hetzelfde geldt voor een cv. Pas je cv dus aan op de vacature.
Dus, als je vandaag een sollicitatie schrijft, schrijf dan geen Valentijnskaart, maar zet eens een andere bril op en verplaats je in de positie van de werkgever. Hoe spring jij er uit als de allerbeste kandidaat voor deze functie?