LinkedIn of LinkedOut?
De waarde van LinkedIn is het netwerk. Niet alleen jouw netwerk, maar ook het netwerk van je netwerk (de tweede graad connecties) en het netwerk daarvan (de derde graad). Je netwerk weet namelijk – heel belangrijk als je werk zoekt – waar de vacatures ontstaan, wanneer ze ontstaan en welk type de vacature zou moeten vullen. Ze helpen je met achtergrondinformatie als je gaat solliciteren, kennen vaak toevallig 
de persoon die jij zoekt, of ze kennen wel iemand die die persoon wel kent.
Kortom, Linkedin is belangrijk onderdeel van je netwerk. Ik noem LinkedIn ook wel mijn “zichzelf bijhoudende online kaartenbak”. Als ik iemand ontmoet op een netwerkbijeenkomst, een cursus of online dan ga ik vaak ook even op LinkedIn kijken of die persoon daar een profiel heeft en of ik kan linken. Heel fijn, want ik hoef zelf de wijzigingen van werkgevers of opdrachtgevers niet bij te houden, dat doet die persoon zelf. En zo heb ik altijd de meest up to date gegevens.
I’d like to add you …
“Getverderrie”, dacht ik van de week toen ik er weer één in mijn LinkedIn-inbox trof, “weer zo’n standaard uitnodiging.” Begrijp me niet verkeerd, ik vind het juist heel leuk om te Linken en kennis te maken met anderen. Zelfs als ik die daarvoor nog niet kende. Dat doe ik soms zelf ook wel. Soms stuit ik op een profiel van iemand die iets vergelijkbaars doet als ik, of juist iets heel anders, of ben ik geraakt door de manier waarop iemand zijn of haar profiel heeft opgesteld en dan stuur ik zelf ook een LinkedIn-verzoek naar zo iemand. Maar eigenlijk nooit met de standaard boodschap “I’d like to add you to my professional network” of “Omdat u iemand bent die ik vertrouw, wil ik u graag toevoegen aan mijn netwerk”. Bluh, wat een rotzin. Zo zou ik het zelf toch nooit zeggen?
Die standaardtekst komt op mij over als “ik wil best met je linken, maar heel veel moeite wil ik er niet voor doen, want zelf even een persoonlijk berichtje ervan maken vind ik teveel moeite. Dus ik vind het niet echt heel belangrijk of jij mijn link-verzoek ook accepteert.” En dan mag jij drie keer raden wat mijn eerste reactie is bij zo’n standaardtekst…
Prima, als dat je uitgangspunt is. Maar wat als dat nou niet het geval is? Als je echt je netwerk wilt uitbreiden? Hoe moet je dat dan wel doen?
Maak er een persoonlijke boodschap van!
Persoonlijk maakt het een stuk leuker. En dan ben ik toch een stuk sneller geneigd om op “accepteren” te klikken. En voor het geval je echt niet weet wat je dan moet schrijven, geef ik je een paar voorbeelden.
Je LinkedIn-verzoek naar de dame die je tijdens het tennistoernooi ontmoette:
Beste Harriëtte,
Wij hebben elkaar ontmoet tijdens het tennistoernooi van afgelopen zaterdag. Leuk om kennis met je te maken. Ik zou het leuk vinden om te Linken zodat we onze netwerken met elkaar verbinden. Vriendelijke groet, Nicole
Je verzoek naar de interessante ander die je profiel bekeken heeft (dat hou je toch wel bij?):
Beste Jan,
Ik zie dat je mijn profiel hebt bekeken. Kan ik wellicht iets voor je betekenen? Ik zou het leuk vinden om te Linken om op deze manier op de hoogte te blijven van wat jouw organisatie via LinkedIn doet. Met vriendelijke groet, Nicole
Enneh, voor zover wij nog niet geLinked zijn: je mag mij natuurlijk ook een uitnodiging sturen, maar dan wel graag een persoonlijke.